Aşkımızın Şarkısı Şiiri - Seval Kemertaş

gecenin sessizliğini dinle
okşayarak karanlığın saçlarını
ay doğuyor yüreğimin ardındaki tepede
uzayan yollara hüzün serperek,
gecenin karasına yıldız dökerek,
aşkımızın şarkısını söylüyor rüzgar...

ben hüzünlü, acı dolu yüreğimle
karanlığı tutuşturup bir köşesinden
tutunmaya çalışırken gecenin eteklerine
sen nerede, kimbilir kiminle
en güzel düşlerin koynundayken belki de
aşkımızın şarkısını söylüyor rüzgar...

şimdi ıssız bir tepenin yamacında
çoban ateşlerinin geceyi yakan alazında
gözlerinin denize çalan mavisine dalarak
sonra kaybolarak engin maviler içinde
ve ben köpükler gibi yok olurken sessizce
aşkımızın şarkısını söylüyor rüzgar...

gecenin sessizliğini dinle
senin yüreğinde taze aşkların telaşı
benim gözlerimde veda eden bir kaç damla gözyaşı
umutlarım gibi dökülürken kaldırımlara
senin bahar dallarında,
benim karlı dağlarımda,
aşkımızın şarkısını söylüyor rüzgar...

14/03/2003