sen giderken bıraktığın ateşte
önce seni yaktım cehennemimde
şimdi pişman olup geri dönsende
aşkım adın yalan oldu bilesin
düşlerimde yalnız yüzün var iken
yar gözlerin benim yek kıblem iken
yanağım yanağımda öleyim derken
aşkım adın hasret oldu bilesin
hatırlarım yüzün aya eş idi
saçların rüzgara süvari idi
kırk yılda bir açan gonca gül idi
aşkım adın diken oldu bilesin
bıraktığın yerde varmıki izim
ne gecem bellidir ne de gündüzüm
toprağa dönüktür bil şimdi yüzüm
aşkım adın ölüm oldu bilesin
yüreğime saplı bir garip hüzün
sevda oyununun sonu hep hazin
çalsa aşk kapımı yine ansızın
aşkım adın zindan oldu bilesin
dağ doruğu sevdama kıydın kıyalı
ayazlara çaldırdım ben kavuşmaları
yüreğime arı zehri saldın salalı
aşkın adın akrep oldu bilesin
umarım mutlusundur gittiğin yerde
bu aşkın tek tadı kaldı öptüğüm yerde
sorsalar sana adımı cevap üç harfde
aşkım adım aşktır benim bilesin
Süleyman Köse
Kayıt Tarihi : 27.12.2008 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!