AŞKIM
Aşkım sen benden çok uzaklarda olsan da
Adını mırıldansam, sanki duyacak, bir adımlık yoldasın.
Seni düşünüp, seni hayal ettiğimde,
Sanki gözlerimin önünde, yüreğimin içindesin.
Çağırınca seni, çok uzaklardan gelir sesin,
Sanki uzak değil, derin bir yerdesin.
Seni andığım her an yanımdasın,
Sanki sen benim içimde değil,
Sesimi duyup işittiğin, daha yakın bir yerdesin.
Sen, benim yazımı, kışımı bahar ettin.
Kalbimin solmuş çiçeklerini, açtırıp,
Orkide, leylak, tomurcuk, gül ettin.
Gökte sönmüş yıldızların her birini,
Benim için gece ay, gündüz güneş ettin.
Seni ben, bin çiçekten başıma taç ederim.
Seni seven kalbimin yetmediği yerde,
Güneşi yere indirir, ayaklarının altına sererim.
Gönlümü sana verir, kendimi feda ederim.
Seni seven kalbimi ayaklarının altına sererim.
Kız ben senin delin, senin müptelan oldum.
Sen de beni karanlık gecede görmeden sevdin.
Şimdi ben senin ateşinde yanar, yüreğinde eririm.
Erimezsem, aklından çıkmaz, gönlünde yer ederim,
Ben de senin için cehennem ateşinde yanar eririm.
Kız ben seni çok sevdim, yerim cennet olsa,
Terk eder, cehennemine gelirim.
Parmaklarımı bala batırıp, üstüne basarım.
Her gün dizlerine yatar, gözlerine bakarım.
Yanına yatar, senden ilgi, sevgi, aşk beklerim.
13.06.2017
Cahit KARAÇ
Kayıt Tarihi : 13.6.2017 20:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!