Mümteni bir bahar askılar boğazımdan beni kır çiçekleriyle
Koklanmamış bir yağmur kokusuyla uyandırır topraklar
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İlham; (basiret, sezgi, duyuş) kalbin/ ruhun/ vicdanın ve aklın hissediş ve somut olmayan tutuşunun görme/işitme/koklama ve dokunmanın ilerisinde akıl ve irade yürütmesidir.
İlham, insanın fark etmeden Tanrının ona verdiği enerji ve duyuştur.
Güzel bir şiir.
Kutluyorum.
Halit Korkmaz
Naçiz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta