Aşkı Yaşatan Aşıkti Şiiri - İsmail Bay

Yaz güneşi vurdu
Çiçekler soldu
Topraklarla
Gönül kavruldu

Ayaz vurdu
Papatyalar dondu
Topraklarla
Gönül soğudu

Sonbahara geldi
Yapraklar ağacı
Terk etmek üzere
Gönül yaprak oldu

Baharım oldun
Çiçekler açmış
Papatyalar
Aşıkların elinde

Mevsimler geçti
Ömür bitti
Topraklarla
Gönül yok oldu

Ruhumda sen
Içimde sen
Kaldigin sürece
Aşk destan oldu

Veda zamanı sözler
Kılıç, gurur kalkan olur
Gözler hasret olur
Yürek esaret...

Seni ne mevsimler
Ne de topraklar
Önemli kılabilir
Içimde olmadıktan sonra