Aşkı sıyırdım yalnızlıktan

Yalnızlığım zemheri soğuklara düşsün
An; sessiz bir gecede mavi umutlarımı yapıştırma vaktidir yıldızlara
Güneş aralasın sarı yüzünü, gün sokulsun geceden sıyrılıp
Gezgin hayallerimi sıyırdım şarap mahsenlerinden.
Bir masal, bir serüven, Uykusu kaçmış aşk.
Aldatılmış bir umut
Umutlarım göçebe, koynumda yalnızlık bilinmez bir bekleyişle
Nefessiz aşklarda yeşermeye gidiyorum
Gidiyorum; Çarmıhında gerilse İsa, Nefes olmaya gidiyorum
Takvimleri işliyorum siyah ve beyaz; sonra siliyorum zamanı kalbimden
Sığmıyor ruhum gecenin deminde gül yaprağında
Yer ararken kendine çiğ damlası yalnız kaplumbağa
Biz aynı yıldızın ışığıyız, gün gözlerimin renginde
Yalnızlık bir tutsaklıktır, gardiyanı hüzün
Mutlluk bir sandık pazarda vakti geçmiş
Oysa ben,
Pervasız bir aşkta yıldızları toplamaya geldim,
Gölgemi savururken gece
Benden daha öte peşimizde zemheri
Dibini parçalayan Öz, Musanın asası
Ağla, ağla şimdi dökülsün kelimeleri şairin,
Gözyaşı arefesinde bir dem
Haydi,
Bu sabah çaprsın yüzümüze aşk,
Dökülsün teneşir tahtasına kalbimin sırları;
Girdabın döngüsel yalnızlığı,
Yıkar geçerim içimde ne varsa geçmişten yüzüme çarpan.