Susuz kalmıştı şehir
gün yıldızları uğurlarken bile
ağlayamadı gökyüzü
kalabalıktı
yalnızlıktan sıkıldıkça doğuruyordu yalnızca
ve ölüm
bir avuç kumdan ibaretti
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
'Şehir
sen hiç
bensizliği bilmedin ama
ben onsuzluğu ezberledim '
Umut , bu kelimeleri not ediyorum. Birisi benden bekliyordu söylememi , sen başkasına söylemişsin beklemeyen. Ben bulamadım sen yaratmışsın. Kıskandım ;)
Saygılarımla
İbrahim Tolga ÖZSOY
kaybetmeden
farketmeden
yok etmeden
aşkı öğrenemezsin'
:) ne kadar doğru....
hoşgeldiniz sevgili Umut Ülbegi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta