Asker Dönüşü... Şiiri - Çetin Aslan

Yine Gurbet eldeyim, boynum bükük ve Hasret bağrımda.
Sensizliğe alışmaya çalışıyorum yağmurlu akşamlarda.
Bir başımayım bu koca şehirde
Ellerim kelepçeli ve ayaklarım çıplak bir şekilde.
Dedim ya güzel kız;
Sensiz nasıl yaşanılacağını öğrenmeye çalışıyorum
bu koca şehirde.

Ama öğreniyorum...
Sensiz yaşamanın bana ölümden bile
büyük bir acı olduğunu öğreniyorum.
Ama artık ben bu okulu bırakıyorum.
Sensiz nasıl yaşanılacağını
öğreneceğim bu şehirden ayrılıp,
Seni nasıl kazanabileceğimi,
Seninle bir ömür boyu nasıl beraber olabileceğimi
öğrenebileceğim bir yere,
Asıl gurbet ellere,
Askere gidiyorum.
Vatan borcudur,
Namus borcudur.
Hasret ve hüznün yanında,
Hayat okuludur.
Bu okulda 18 ay boyunca,
Elimde resmini tutarken,
Gözlerimde hayalini kurarken,
Dilimde de sevdanı okurken
Sürekli söyleyeceğim bir kelime var:

SENİ BULABİLECEKMİYİM
ASKER DÖNÜŞÜ...