Aşka Ne Hacet Şiiri - Mehmet Emin Onat

Düşünce gözlerden aşkın kendisi,
Ne yâr kalır geriye ne yaren,
Susunca en derinden gönül sesi,
Kırılır ucu yazmaz olur kalem.

Bir mizanda iki hayat çizgisi,
Ayrık ayrık yönlere yol alan,
Ortasında durur yaban eli,
Vuslata hacet bırakmadan.

Eyy, ayy, aman olur cümle, beşer dilinde,
Gönüle bıçak gibi saplanan yâr gidince,
Bedbaht makamıdır artık aradaki mesafe,
Dinmez yürek acısı, gönül sultanı dönmeden.

Her aşk biraz elem taşır içinde,
Maşuk’a gönül koymak bahane,
Riyakâr bir güruh ki sözüm ona,
Beridir can canana, beden toprağa düşmeden.