Aşka Düşerken Şiiri - Uğur Kağan

Gözlerine ilk değdiğim an,
zamanın yanılgıya düşüşünü izledim.
Kayıp bir ses gibi titreşti içimde heyecan,
gizli bir nehir gibi aktı kalbime.

Hiç beklemediğim bir anda
dünyanın bütün ağırlığı hafifledi.
Adının harfleri bile
tenime dokunan bir rüzgar gibi geçti.

Bir bakışın yaktı bütün uzaklıkları.
Karanlık köşelerde saklanan korkular
tek tek eridi nefesinin sıcaklığında.
Yüreğim, ilk kez bu kadar kararlı çarptı.

Aşık olmak,
insanın kendi sesini bile tanıyamadığı bir büyüymüş meğer.
Omuzlarımdan düşen yükler hafifledi,
göz kapaklarımda yeni bir sabah açıldı.

Sen geldin,
kelimeler anlamını yeniden buldu.
Dünyanın sesi değişti,
gökyüzü genişledi,
hayat önümde yumuşadı.

Aşk, seninle
bir ülkenin yeniden kurulması gibi geldi bana;
düzeni olmayan bir coğrafyada
yeni bir yol çizmek gibi,
tertemiz, güçlü, sarsıcı.

Ve ben
düşerken tutunduğum her şeyden vazgeçtim.
Sadece sana bir yer açtım kalbimin tam ortasında.
Sende tamamlandı içimdeki eksik parça;
sende buldu kendini, gözlerindeki karanlıkta ilk kayboluşumdu bu.