“aşka Düşenin Sırrı” Şiiri - Filozof Sos ...

Bir gece gönül dedi: “Ey kalp, kime yanarsın?”
Dedim: “Bir isme, ama o isimde ben yokum.”

Sevda sanırdım tenin kokusunu,
meğer o kokuda gizlenmiş Rahmân’ın soluğu.

Her bakışta bir perde kalkar,
her perde ardında bin âlem yanar.

Ey aşk! Sen ateşsin ama yakmazsın,
senin yakışın, yakarak diriltmektir.

Beni benden al, yine bana getir;
benliğimi eritirken senliğe döndür.

Külüm senin rüzgârında savrulsun,
çünkü varlık ateşinde pişmeyen ham kalır.

Bir damla idim — deniz oldum adında,
deniz oldum — yine ararım kaynağımı.

Bilirim, vuslat bir varış değil,
her dönüşte yeniden yanmaktır o kapıda.