Cevrü cefâ çekerken inleyen kemanların,
Duyulmaz mı efkârı a gönül duyulmaz mı?
Çehremde çizgilerle eskiyen zamanların,
Sarhoşu olan gönül bir daha ayılmaz mı?
Durup durup iç çeken ihtiyar hatıralar,
Bir köşeye çekilip ağlıyor bu sıralar…
Göz göz olmuş kanıyor yürekteki yaralar,
Aşka aşık olan cân âşıktan sayılmaz mı?
Milyonların içinde bir yalnızı yaşarım,
Damla damla birikir, gözlerinden taşarım…
Ân olur ben ki kendi kendime de şaşarım,
Aşka sebil olunca kendinden cayılmaz mı?
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 11:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!