Ona olan hasretimin
Vecdiyle bir kement attım uzaklara
Namütenahi olanda bir nefese aldım
Nice görünmezlerde kaldım
Her şeyi savruk halimde cevher sandım
Her söylenene inandım şimdi aciz kaldım
Sukutun içinde
Konuşmanın şevkine müdahil oldum
Nasılların enginliğinde sadece candım
Sualler makamında
Bocaladım halsiz kaldım çare aradım
Cahilliğin hengâmesinde soluklandım
Varlığımda kanaati
Bilmeden yokluğun halini hiç aramazdım
Çaresizliği acizlere mal eder avunurdum
Zevkin envayisinden
Elden geldiğince pay alır öyle yaslanırdım
Tenimi bulunmazların cazibesine adardım
Aşktan hiç anlamazdım
Zahirden dem alarak varlığımı ona adardım
Güzelliklerin bu olduğuna kalben inanırdım
Varlığım benim en bariz
Çekip kuvvetimdi cazibem bu değerdeydi
Arzın bunun için var edildiğine şaşırırdım
Bir zevkle yaşamayacaksa
Sade kalınacaksa, bir kaygılar kuşatacaksa
Hissiyatın kıvamından hiç anlamayacaksak
Sürekli yanmaktan
Korkarak, hali ürpertilerle anlamsızlaşacaksak
Bu tenler cehennemde birer olacaksa yakacak
Aşk niçin vardır
Sevdayı kimler yaşar merak edilir o zaman
Mana muhayyilesiyle şöyle düşünelim bir an
Arzı kâinatın hakikatinde
Her an ziyadesiyle zikreden aşk zade yıldızlar
Aşkın aslen mana içinde yaşandığına inanırlar
Nefs terbiyesinde
Bir sıkıntı duymayanlar canlar için itminanlıktır
Aşkın rengiyle meşkin enginliğine ermek asıldır
Kayıt Tarihi : 17.4.2008 15:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!