Aşk duydu yalnızlığın çağrısını
Geldi hemen beklemeden
Biraz yorgun,
Biraz krıgındı sanki
Yılları boşa harcamış
Tüketmiş gibi...
Oysa veda çok güçlüydü
Heryan vedanındı
Kararlıydı yutmaya hazırdı
Bütün aşkları..
Aşk herşeyi göze aldı
Bıçak sırtında
Yürümeye çalıştı çabaladı
Ama çok yara aldı..
Sonunda dayanamadı
Düşüverdi birden
Vedanın avuçlarına
Ve bir dahada kalkamadı....
Kayıt Tarihi : 8.3.2009 20:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!