Aşk Ve Sevgi Şiiri - Mustafa Sevimli

Yüreğim sancılara gömülmüş
Gürbüz bir doğumu müjdeler gibi
Ümitleniyorum seviniyorum
Uzun zaman geçti
Yeni bir sevgi doğurmayalı
Yeni bir duygu

Derin korkular yaşıyorum bir yandan
Yüreğim titriyor
Çünkü ben biliyorum
Kimi duyguların
Daha doğmadan öldüğünü
Kimi sevgilerin

Kimi sevgiler acıdan doğar
Acıyla doğar
Paha biçilmez sevgilerdir bunlar
Acının hamallığı yapılarak
Kazanılan sevgiler
İşte bu sevgilerdir

Sonra aşk denilen kelime bilirim
Ne idüğü belirsiz
Dokunduğun zaman
Elinde yapış yapış kalan şeydir
Aşk eritir insanı
Benliğini yitirir gün be gün
Yok eder
Kimlik ve kişiliğini
Aşk bir kementtir
Yeter ki boynuna takılmayagörsün
Ya boğar öldürür seni
Ya da tutup sürükler peşinden

Aşk sinsidir haindir
Vefa göremezsin onda
Kimyasını bozar insanın
Emanet ettiğin yüreğini
Sana geri paramparça verir

Aşk kirlidir kirlenmişliktir
Aşağılara inmektir
Kaybolmaktır zerrenin içinde
Nereye gittiğini göremezsin
Zira kör etmiştir gözlerini

Aşkın yapısında vardır
Maşukunda yok olmak
Sevgi ise bir bengisudur
Sevgiliye içirilen
Ve sevgiliden damıtılan
Sevgi bir değerdir
Sevgiye ve sevgiliye verilen değer
Aşk zehirli bir ok ise
Sevgi hayat sağaltan bir nefha
Sevgi varlık âlemin özüdür
Bu özdür bütün kâinatı saran
Çepeçevre kuşatan
Ve anlamlı kılan

Sevgi masumiyettir
Kandırmaz kimseyi
Pazarlamaz
Sevgi
Bütün varlıkların
Birbiriyle konuştuğu
Tek ortak lisandır
Sevgi sevgilideki aynadır
Seven sevgilide kendisini görür
Sevmek adamaktır bazen
En değerli varlığını sevgiliye
Sevgiliden gelecek olan
En değerli varlık için
Çünkü paylaşmaktır sevgi
07.07.2005