Aşk ve Ölüm Şiiri - Yunus Çelik

Buluttan sıyrıldı güneş
Dışarıda bahar havası
Saçlarım sırılsıklam
İçimde gençlik hevesi
Gözlerim çakmak çakmak
Avazım çıktığı kadar
Haykırayım rüzgâra

Başım taş yastıktadır
Gözlerim dalıp gider
Düşerim yollarına
Gam yüküdür azığım
Güneş gruba erer
Üşürüm ayazlarda
Gölgelerden korkarım

Hayat zehir içerim
Sevda ateş yanarım
Mızrak kalbimi çizer
Dayanamam giderim
Güneş tenimde solar
Deryalar serap olur

Gece karanlığında mum
Şafak rüzgârında titrer
Günün ilk ışıklarıyla
Gözlerde tükenir fer
Bir garip parkta uyur
Kimse duymaz can verir

Eceli bekler hasta
Kuştüyü yatak diken
Gözler tavanda gezer
Bir yolculuk son bulur
Takırtılar koridorlara
Bitmeyen hüzün eker

31/10/2008
Saat:02:20