Bir demiryolu işçisi gibi dolanıyorum rayların kenarında bir başıma
Güneşin kavurucu sıcaklığı tepemde bana ateş atarken
Göğsümde rüzgarın yılgın sertliği ve özlemim yüreğimde saklı
Hani bir vakit olurda rayların çıtırtısını duyarsam
Semafor tellerinin yankılandığını hissedersem
İşte o vakit çıkarım yoluna
Elbet yansıtır ışığını bana
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta