Yine kimsesiz gibi sığındığım sonbahar renginde geceler,
kollarını açmış bana karanlık düşerken yalnızlığıma...
Zincir vurulmuş zindanlar gibi odaların ıssızlığı...
Umutsuz bekleyen zavallı yarınlar.
İzin almadan çaldı hüznümü deli rüzgar,
düştü kalbime hasret!
Yalnız geceler!
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta