Aşk Sancısı Şiiri - Ercan Kaplan

Düşlerimde büyütürdüm sancılı aşk şarkılarını
büyürdü gizemli bahçelerinin kokusuyla
çiçeklerin de solması imkânsızlaşırdı ezginin aşk sesiyle
karşılıklıydı her şey belki / ama
aşk şiirimde değil
şarkımdaydı
susardım sen gelince
ıslığımla ıslanırdı çiçeklerim
mesele solmamaksa
en diri meme uçlarıyla davet verirdi
bal yapacak arıya.

Sadece gündüze adamadı
geceye de istekliydi
yeter ki olsundu
dünyaya gelsindi bir çiçek daha
toprak yeni bir rengin gölgesinde serinlesindi
gündüz ya da gece
yeter ki girsindi yeni bir tohum anne rahmine
yeter ki olsundu aşk.

Olanlar değil, olmayacaklar
olmaz dünyanın hali
ihtimaller, hisler, kehanetler soktu hüznü bahçeye
çizmeleriyle basıp geçti umut ektiklerimize.
yine de baş eğmeden
yalvarmadan bekledik aşkın sesini
en kadın haliyle
en seksi kıyafetiyle
yatağına uzanmış eteğini açarak biraz daha
arı, kovanına girer gibi gelsin diye
aşka davet ruhundaydı çiçeğin, ruhunun gözlerinde.
solmamak için gerekliydi o şarkı çiçeğe
şarkıya da hüzün
sancılı bir büyümeye bu istek
doğduğu gün annesi gibi.

2010 Kahramanmaraş