Aşk ile demlenen yürek esrikse
Doğarken sarhoştum af ola beyim
Ne çıkar sevgide seven eksikse
Kahretme kendini aşk olsun beyim…
Duydum ki gönlünden düşmüş yüreğim
Eyvallah be gülüm canın sağ olsun
Tek başına sevmek belki gereğim
Kahretme kendini aşk böyle olsun…
Nasılsa sevdanın kıyısı olmaz
Dalıp da boğulmak kaderinde var
Arayıp durursun maşuku bulmaz
Bazen kaybolursun bazen yolu dar
Ahvalim perişan ama dert değil
Pervane aşk ile yansa ne yazar
Maksadım sevmektir ille sen değil
Urganı boynuma taksan ne yazar
Öğrenmek bilmekten öte bir şeydir
Öğrendim ki herkes aşkı bilmiyor
Köhne harabatta doyumsuz meydir
Çağır bak sakiyi sana gelmiyor…
Yaz şimdi feleğin sinesine sen
Hatta suratına bir tokat aşket!
Sen de suçlusun de tek suçlusun sen
Belki de çözülür atılan bu ket..
Gidenin kalandan farkı yok anla
Yitiren insandır aynı sonuçta
Uyanır bir sabah ağaran tanla
Baykuşlar ötüyor o viran burçta…
Kayıt Tarihi : 15.2.2016 02:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!