Yazılmamış mektuplar gibi duruyorsun içimde,
Ne adresin var ne alıcın,
Yalnızca bir boşlukla mühürlü kalbim.
Sana her gece bir cümle daha yazıyorum
ama kelimeler yolda ölüyor.
Kapını hiç çalmadım çünkü çalacak cesaretim değil,
Sen orada mıydın yoksa ben mi uydurdum
bütün bu bekleyişi?
Zamanı tersine çeviremiyorum
ama seninle hiç yaşanmadığı halde
nostaljisini duyduğum günler var.
Kimin düşüydük biz?
Kimin uyanamadığı bir uykuda yankılandık?
Bir tren var içimde,
Hiç varmadığın istasyonlara uğrayarak
seni unutmaya çalışıyor
ama her mola senin adını taşıyor.
Özlemek bile seninle ilgili değil artık,
sadece senden kalan boşlukla nasıl yaşanır,
onu öğrenmeye çalışıyorum.
Ve evet bu bir aşk değil belki
bu bir kayboluşun kutsal hali.
Aşk
Kayıt Tarihi : 5.4.2025 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!