Aşk Kokulum Şiiri - Serpil Koçar

Aşk Kokulum

Saçlarıma papatyalar taktım bugün.
Çünkü bu aşk beyaz başlar
Bizim niyetimiz masum ve temiz
Papatyalar kadar güçlü
Ve bir o kadar uzun ömürlü olsun diye.

Göze değil,
Kalbe yakışır bizim sevdamız.
Dört bir yana fesleğen kokusu yayıldı;
Ev gibi, yuva gibi…
Yasemen kokusu karıştı geceye.
Karanlığı delip geçen bir umut gibi

Sen geldin ya;
Sessizce, apansız, huzurla sevgilim.
Bir bakışın yetti,
Kalbimi fethettin.
Bu aşk filizlendi
İkimizin yüreğinde.

Saçlarımdaki papatyalar
Rüzgârla konuştu,
Kal,dediler.
Bu adamda kal
Kalbimin bir köşesinden
Kaçmak geldi aklıma,
Ama cesaret verdi papatyalar
Korkma bu aşktan, dediler.
Saçımda papatyalar,
Yüreğimde sen…
Yürürüz el ele
Bu hayatın içinde korkmadan.

Aşk kokulum,
Sorarlarsa nasıl seviyorsun diye;
Önce papatyalar gibi
Temiz ve masum,
Sonra kalpten
Doğan bir güneş gibi sevdim derim.

Ve ben o güneşte ısındım her sabah
Ben seni bir güneş gibi sevdim,
Artık korkmuyorum soğuk kışlardan
Nefesin ısıtır beni.

Üşümek nedir unuttum seninle.
Ellerin ellerime dokunduğunda
Ayaz bile yolunu değiştiriyor.
Ben bu sevgide kendimi saklamıyorum

Biliyorum;
Bu bir heves değil,
Geçici bir heyecan hiç değil.
İçimde bir sükûnet var,
Doğrunun rahatlığı.
Yarınlar ürkütmüyor beni artık,
Çünkü sen varsın.
Ellerimi tuttun ya,
Yüreğime dokundun ya…
Aşk kokulum kalbim,
Kalbim bu iş oldu, diyor artık.

Ben seni severken
Korkmuyorum hiçbir şeyden.

Vay be…
İlk defa birine bakarken
Kendimi kaybetmedim.
Ne küçüldüm,
Ne sustum,
Ne de eksik kaldım.
Aksine,
Seninle bir bütün oldum
Ve kalbine oturdum.

Sevilmek böyleymiş meğer…
Ben seninle öğrendim
Karşılıklı sevmeyi.
Savrulmadan,
Kırılmadan,
Kendine yabancılaşmadan,
Korkmadan,
Saklanmadan …
En önemlisi,
Yarım kalmadan tamamlanmakmış.

Vay be…
Bu kalp
ilk kez doğru yüreği buldu.
Ben seni sevdim
Çünkü kalbim ilk kez savunmuya geçmedi
Kaçmadım,
Saklanmadım,
Kendimden ödün vermedim.
Sadece özgürce sevdim.

Vay be…
Ben ilk kez bu kadar çok sevildim
Bu saatten sonra tüm şiirlerim
Sanadır sevgilim