Bir tohum gibi ektim yüreğime..
Şarkılarla, sözlerle, şiirlerle besledim.. Büyüttüm..
Meyve bekledim ondan: Mutluluk, huzur meyveleri..
Yalan yok, meyve de verdi aslında..
Kederden, hüzünden başka bir şey değildi verdiği..
Sonra dedim ki: Yok gereği..! Kestim dallarını..
Ben kestikçe, daha gür çıktı,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta