Ağlardı korkuluklar , bulutlar ağladığında
Her mevsim yalnızlık damlardı,
Güneş yanığı şapkasından.
Korkaktı, korkardı benim gibi karanlıktan
Elleri soğuktu, ellerim buz ,
Yüreğim kor,
Sensizlik zor , çok zor.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta