Aşk bir tohum gibi düşer yüreğin ortasɪna sonra sevgi olarak yeşerir. Eğer biz insan olarak bu sese kulak verebilirsek ve gerekli ikramɪ sunarak onu koruyabilirsek, sesimizi bütün insanlɪğa duyurmasakda bu konuda nizami bir yol katedebiliriz. Biliyoruz, biliyorsunuz, biliyorlar, insanoğlu bir ҫok şeyle mücadele edebilir, yüreğini ne zaman ve nerede, kime vereceğinin kararɪnɪ veremez. Yürek seҫtiği gönülü istesede değiştiremez. Hatta bu ҫaresiz ve ölümcül bir hastalɪk gibidir, ne zaman ve nerede yakalanacağɪnɪza dair önceden hiҫ bir ipucuna sahip olma şansɪna nail olamazsɪnɪz! Bu yüreğe ilmik ilmik işlenen, insanlɪğɪn tarihsel derinliklerinden öğrendiklerini kendi beyninin süzgeceinden geҫirerek imgelerinde yarattɪğɪ gerҫeğin ta kendisir.
O duygu yüreğe öyle bir işler ki, senin onu anmadɪğɪn bir lahza bile söz konusu olamaz. Bu duygu sizi derin uykulardan uyandɪrabilir, derin uykulara salɪverebilir, kendini kaybetmene neden olabilir. Yürek, hep atar hiҫ durmadan. Sana sormadan, seni yormadan! Tatlı tatlı gülümseyişlerini sayɪklarsɪn terler iҫinde uyandɪğɪnda, rüyalarɪnda karabasanlar gördüğünde! O ritmik atɪşlarɪyla seni düşünür hep duygu yüküyle… Büküle büküle! Şiirler söyleye söyleye! Bütün dilleri bilir o. Evreni kucaklayan belkide tek duygu odur. Ҫok da duygusal bir yapɪya sahiptir, seni inleten, sevindiren, Türküler söyleten, nağmeler dizen.
Ve o senin iҫin gerekli bütün misyonlarɪ istisnasɪz yerine getirmekten de ҫok büyük bir gurur duyar. Hic bir fedakarlɪktan kaҫɪnmaz. O, uzun bir özlemin derin soluklarɪnda akan zamana karşɪ saygɪyla duruşunu sergiliyor hep senin iҫin! Al al menekşeleri, kɪrmɪzɪ gülleri, laleleri, gelincikleri, alev ҫiҫeğini, haseki küpesi ҫiҫeğini, destenbel ҫiҫeğini, hanɪmeli ҫiҫeğini kɪrlardan demet demet toplayarak sana sunmak düşer yollara… Kalem elinde, yazacağɪ kelamɪn ağɪrlɪğɪnɪ hesaplar, yaşamɪn logaritmasɪnɪ hesaplayarak. Küskünlüğe, dargɪnlɪğa meyletmez! O merhemidir bütün yüreklerin. Ҫapɪ hesaplanmaz! Tonajɪ bilinmez! Kurgularla işi olmaz. O, hayallerden gerҫeği üreten yegane, yumuşak, kibar, mütevazi, ölҫülü, kritersiz kriterlerin ve dengelerin bir toplamɪ olarak gelir ve kapɪmɪza durur. Ve bazen de biz onun kapɪsɪnda bekleriz! Gerisini ise yine yüreğimize havale ederiz.
Yüreğinizin bu duygularla dolup taşmasɪ temennisiyle iyi geceler diliyorum.
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta