Yaşamadan öldük aşkımızı
Bir milyon cephe kurulmuş bize karşı
Hep savaştık hep savaştık
Öldürdük aşka karşı olanları
Ama aşk da bizi öldürdü
Aşkın şehadetini tattık biz
Topla tüfekle tankla geldiler
Ama biz bize yenildik
Bizi öldüren namlu canına kıydı mesela
Bizim namlu arkadaş da ölüme aşıkmış ya
Öldürmekten bıkmış usanmış
Biraz da ölmek istemiş
Söyleseymiş ya...
Onca aşkın baharı sonbahar olurken
"Son"lardan bol ne bulunurmuş
Ona da bir son kurulurmuş
Kim bilir, ayrılıklar kavuşurmuş
Ama nereden görülmüş aşığın yüzünün güldüğü
Hele varını yoğunu aşk yolunda harcamış bir fakirin
Yüzü gülmekten kanarmış
Gülmek dikenini bilmezsiniz tabii
Gülmek dikenini hak etmezsiniz de
Acı çekmenin de hak etmesi vardır
İşte siz bunu hiç bilmezsiniz
Biliyor musunuz
Namlunun ucu bizden hiç ayrılmamıştı
Biz de kaçmamıştık zaten
Bu yüzden savaştık her dem
Biz hep yemdik
Biz bize karşı kendimizi yendik
Ne var ki aşka yenilip boyun eğdik
Kayıt Tarihi : 25.10.2025 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Atilla İlhan'ın şiirini diniyordum. Aysel git başımdan dedikçe yaşanmamış daha doğrusu yaşanamamış aşklar geldi aklıma. Yaşanmaktan korkulan aşklar... Aşktan yalnız iki kişi arasındaki çekimi anlamayınız lütfen. Yazdıklarımın genellikle birine yazıldığı düşüncesi beliriyor okuyanlarda. Ama ben aslında yalnızca aşka, aşk hissiyatına yazmaktayım. Aşktan kasıt aşkın kendisine aşık olmaktır bende. İşte Atilla İlhan da diyor ya "Aysel Git Başımdan" git ki aşkın özü beni terk etmesin, git ki değişmeyeyim. Ben kendi yağmurumda üşümeyi severim seni bilmem, kabuslarım da benimdir vermem kimseye, çirkinsem de bana. İşte benim şiirimde de iki kişi var. Biri bir insan diğeri aşkın ta kendisi. Aşkı bilmeyen aşka boyun eğemez. Bundandır aşık olan aşkla beraber aşka boyun eğer. Fikrimce yaratıcının verdiği en büyük hediyedir bu: aşkla aşka boyun eğmek.
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Beğenmenize sevindim, teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)