Bir zamanlar,
şehrin taşlarına düşerdi ayak seslerimiz,
her adımda bin hikâye yankılanırdı.
Ey İstanbul,
sen ki rüzgârınla aşkı fısıldayan şehirsin,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
