yalnızlığın en zengini1957
yollarıma gölgeler düştüğünde anladım
bir günün daha yok olup gittiğini
karanlıklarımda mum yoktu yalnızdım
korkularım bile korkardı düşlerimden
sabahlar umut değildi hayallerime
yalnızlığımla düşecektim yollara
doğduğum şehir ardımda kaldı çok uzakta
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta