Kıyıda usulca esen rüzgâr,
Bir zamanlar saçlarını savururdu,
Şimdi yalnızca kokunu taşır bana,
Senin yokluğunda bile tenimle buluşan bir iz gibi.
Geceyi dinliyorum,
Sessizliği delip geçen her fısıltı sen,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta