Seni tanıdıktan sonra fark ettim sana kadar olan yalnızlığımı.
O çok sevdiğimi sandığım belki gerçekten sevdiğim,
Belki çaresizlikten sığındığım en çokta kendime kavuştuğumu sandığım yalnızlığım.
Ve korkar oldum senden sonraki yalnızlıktan.
Sen olmazsan nasıl baş ederim başıma kalacak bunca yalnızlıkla ben sevgili?
Ne çok kimsesizlik varmış meğer içimde,
Ne çok başıboş kalmış his, ne çok sahipsiz sevda.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Sana anlatamadıklarımı da alır mısın yanına giderken?
Sığamadık iki kişi bir bize.
Ne çok kimsesizlik varmış meğer içimde,
Kaç ayrılık sığdırabiliriz bir beraberliğe?
tebrkler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta