Ailemle oturdum bir bahçede
Sabah çay içtik inciraltında
Karşımda deniz,ağaçlar, içime sonsuz bir umut,bir ışık aşıladı.
Yavaş yavaş içimden bir gözyaşı seli aktı
Gökyüzüne bakarken,hatıralar aklımdan geçerken
Gemiye binip, açılmak istedim
O an yalnız kalmak,batan güneşe kadar,denizin ortasında uyumak
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta