Aşk gerçeği.. Şiiri - Tuncay Aytaç

Hatirlarmısın bilmiyorum!
Caddeler boyu sevmiştim seni!
Bu şehir sensizliğe ağlıyor şimdi.
Sonsuz aleme uğurlarken beni.

Dokunuyor yureğime,
Sensizlik acmış kollarını.
Bir sinema biletine bağlanan
Mazinin külleri kalmış sol yanımda.
Hani, o gün birlikte seyrettiğimiz
Filimde aramıştık aşk gerceğini.

O gün, bambaşka bir gündü,
Kasım yağmurlarında ıslanan biz.
Serçe kadar narin atıyordu yüreğimiz.
Tutmuştum ellerinden, ne kadar sıcaktı o gün.
Sınamıştım aşkı sende, olmuştuk
Adeta bir bütün.
İlk sigaramdı yanında ictiğim.
Aşk gerçeğine başımı döndürdü o gün.

İlk aşk, ilk heyecan, şimdi boğazımda düğüm.
O kadar güzellik arasında tek sendin gördüğüm
Son kez görüştüğümüz günü,
Şimdi anımsamak istemem.
O güzel günü, heba etmiştin bir başkasına.
İhanetin hançerini saplamıştın
Göğsümün tam ortasına.

Şimdi neredesin bilmiyorum,
Bilmekte istemem aslında.
Tatlı bir anı kaldı şimdi,
Aşk denilen fasılda.

Her şey olduğu gibi duruyor tüm anılar
Kalbimde doruk.
Yanan aşk ateşi kor oldu, yakıyor bağrımı,
Gönül bağımda tat yok, meyvesi koruk.

Kimse bilmesin varsın,
Her yaşanan özel.
Yakıp geçmekmiydi niyetin ki,
Güneşe evrilmiş saçlarının rengi,
Varsın değişmesin gözlerimde ey güzel.

Bir aşk hikâyesi işte, milyonlarcası içinden.
Sen bir sevda kuşuydun,
Uçup gittin ellerimden.
Tam söndü derken parlıyor külleeinden.

Gönlümde kaldı bu sevdanın özü,
Mahşere kadar gidecek.
Buruk bir tat bıraktın dudağımda.
Aşk sarabı, yudum, yudum dilimde,
Acısı hep kalbimde, kalbimde.