Yitip giden zamanın içinde,
bir şey kaldıysa eğer,
o da aşk…
Bir iz gibi,
silinmeyen,
susmayan.
Kelimeler bittiğinde,
bakışlar anlattı gerçeği.
Suskunluklar arasında
yankılanan tek ses oldu o.
Aşk, bir zamanlar ellerimizi
sımsıkı tutan,
sonra usulca bırakan,
ama hiçbir zaman koparmayan
görünmez bir bağdır.
Belki de aşk,
yanılgılarla, yitik umutlarla
beslenen bir düş değil,
tam da burada,
içimizde saklı kalan
sessiz bir varoluştur.
Ne kadar uzaklaşsak,
ne kadar yıpransak da,
kalbimizin en derin köşesinde
yaşar aşk…
ve biz, onu hissetmekle
var oluruz hâlâ.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 07:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!