Aşk Derler Benim Adıma Şiiri - Garib Garib

Ne bu günü ne dünü, taa ezeldenim…
Taraf tutmam ne çirkinden ne güzeldenim…
Bazen dile düşen , bazen saklı özeldenim…
Bütün ezberleri bozan düzen benim…

Nice boğazda ekmek geçirmedim bıraktım aç …
Düştüğüm yeri yaktım, kaldı susuz yamaç …
Bütün işler peşimden gelir varlığım amaç …
Alemlerin yaratılmasındaki gaye, amaç benim…

Nice gözlerden döktüm kanlı yaşı…
Nice omuzlardan düşürdüm şanlı başı…
Nice zehrettim sofralardaki tatlı aşı…
Tadıpda tadına doyulmayan tek nimet benim…

Kimi yüzde hicap, kimi kaçan gözde ardım…
Kiminin bahçesinde bahar ,Kiminin dağında kardım …
Yaratıldığım günden beri hiç ölmedim hep sağdım…
Ölmeden ölü gibi yaşatan benim...

Nice saraylar yıktım,
Nice Gönüller yaptım,
Kimisinde talih , kimisine kara bahtım…
Her gönülde bulunur görünmez bir tahtım…
Olduğum yerde hüküm süren Sultan benim…

Onca ocaklar yaktım, ocaklar söndürdüm…
Nice akıllıları mecnun edip deliye dödürdüm…
Bir kazma kürekle aşılmaz dağlar deldirdim…
Leyla'nın aslı'da , şiirinin tadıda benim…

Nice girdiğim yerden akıllar çıkıp gitti…
Kimi yollarda , kimileri çöllerde yitti…
Bıraktım Her golüne bir tuzak ,ne azaldı nede bitti…
Tuzağıma düşmeyen hiç bir gönül yoktur benim…

Arandım iki alemde ,kimse bulup varamadı yanıma…
Gölnülde izimi gören , her şair başlar nadıma…
HAK’ ka giden yolda, AŞK, AŞK derler benim adıma…
Sonun başıda, başın sonuda benim…