Deniz farkında olsaydı damla olduğunun büyüklüğü ile bu kadar böbürlenmezdi. Damla da bilseydi deniz olabileceğini bu kadar ezik davranmazdı kendine.
AŞK, denizin damladan, damlanın denizden olduğu bir var oluş halidir. AŞıK her zamAN AŞK'tan AŞK üretir ve AŞK'ı AŞK yapanda Aşığın yüreğindeki damladır.
Ola ki bilirsen damla olduğunu, denizi içinde taşıdığını anlarsın. Ola ki görürsen denizi, onun damla olduğunu bilir SUS'arsın.
Ah AŞK, denizden damla, damladan deniz yapmayı öğretirsin de neden kendinden çoğalanı kabul etmekte zorlanırsın...
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta