Aşk Dedikleri Şiiri - Münzevi Zeyrek

Aşk dedikleri ne?
Yüreğime saplanıyor diken
taş kadar ağır,
başımı ezercesine.

Bazen bir dokunuş,
geçmişin eli gibi soğuk,
avuçlarım kanıyor,
sebebi hep sen.

Sen,
ömrümün en civcivli kor ateşi,
gözlerin ellerim olur,
kalbimi kavrar bir anda.

Sözlerin mi?
Cayır cayır yakar,
bir dokunuşunla unuturum,
zamanı, kendimi, dünyayı...
Hatta doğduğumu bile.

Bu ne masal, ne pembe düş,
aşk dediğin;
biraz kavga, biraz suskunluk,
fırtına ve nikbin bir sessizlik.

Ardından bir veda,
tıpkı ölüm gibi soğuk,
içimi titreten,
beni öldüren.

O yüzden,
sakın gelme,
elini uzatma.
Bırak,
bu yolun kırığında,
tek başıma yürüyeyim.
Ellerim bomboş,
yüreğim lime lime.

Bizim sevdamız mı?
Bir taş düşüşü gibi...
Öyle sert,
öyle keskin,
sonsuzluğa doğru.