Aşk Dediğin Şiiri - Sevil Sevinç Kandil

Taşıtlar yol alır Güneşin doğacağı ufuklara Hepsinin vardır bir yolcusu Dönenler vardır geriye o yolculuktan Batışını bir tepeden izlemenin Hüznünü yaşamak ister gibi Yine de gider taşıtlar Sabah güneşinin,gözlerdeki yakıcı parlaklığını Daha yakından Hissettirmek için yolcusuna Çevirsen de yüzünü başka yöne Hayal hayal gözlere düşer güneş Kendi rengiyle… Bir sarhoşlukla dönenler olur Daha önceden gördükleri Diğerlerinin peşinden Giderken o tepeden Başka doğuşlara doğru güneş En güzel renklerle makyajını yapıp Kıskandırır; yakınındaki bulutları. Cömertliğinden vazgeçip Alır maviliğini denizlerin Sonra; Ateşli bir kadın gibi Sokulur gizlice Doğuşunu bekleyen Yeni yolcuların gözlerine Doğuşun ateşini bilmeyenler Batışın hüznünü anlayamazlar.