Aşk Dediğin Şiiri - Erkan Yanbul

Dolandım fuzuli, cismi güzellerin ânlarında...
Hem de İSMİ GÜZELin mekânlarında...

Bu ne arlanmaz bir yürektir heyhat!
Hala istemekte cismi güzelin ânda seyahat!

Doyamazsın bakmaya gözlerine cismi güzelin..
Ama tek bir lafı yeter, doymaya yüreğin...

Aç gözlerini, silkelen ey zalim yürek!
Hesabına çalıştığın beden dahi HAKK'a gerek!

Her nefesinde anmaktasın HÛ HÛ diye ALLAH!
Ne diye ararsın? Cananın canda eyvAllah!

Senin o aşk bildiğin değil midir şehvet?
Kır beyhude esintileri kalbindeki, kahret!

Bak diyeyim sana aşkı, sevdayı, DİNLE BENİ!
HAKK diyeyim sana aşkı, sevdayı, anla beni!

Demlendiği andır yangın, aşkın...
Aşk bir gül ise, toprağı yangın..

En güzel gül, o toprakta açar.
Yananın halinden ancak ŞEMS-İ TEBRİZÎ 'ler anlar.

O yüzden yanmadı mı Konya topraklarındaki gül?
Şems gelince yandı gül, oldu kül...

Dağ delmek, Ankara'ları aşmak mıdır marifet?
Sıkıysa sevdiğin adına evreni maarif et!

Yanmadan demini alamazsın aşkın!
Geçmeden kendinden varamazsın tadın!

Unut; ölmeden vuslatı SEVGİLİye ey gönül!
Aldığını vermeden bedelsiz! Önce gömül!

Anlamaz mısın en büyük aşk değildir bencil!
MAŞUK'u tektir bu aşkın, değildir tek sencil!

MAŞUK'ta vardır nice gönüllere sevda!
Vardın mı kapısına kalmazsın havada!

MAŞUK'u büyük olanın büyüktür sevdası!
Sevdası büyük olanın büyüktür azimi, çabası!

Aşk dediğin döndürür ayı, dünyayı, MEVLÂNA'yı..
Aşk dediğin öldürür kalplerdeki tüm hevâyı!

Aşk dediğin ey Erkan, var olma sebebindir senin!
Ve mâ erselnake illa rahmeten lil alemin!

ERKAN YANBUL