Sonra yağmur damlaları,
Hissizleşip azalınca anlıyorsun
Sonra yavaş yavaş duruyor
Acı olanda Güneş'te izleri kurutuyor
Aşkta böyle ya...
Sonuna varınca,
Tüm ilgisini çekiyor
Sonra da Güneş gibi herşeyi kurutuyor
Küçükken babam ilgi verirdi
Ben büyünce de ilgisini keserdi
Sevmenin ardından
İnsan olgunlaşmayı bilirdi
Tüm güvendiği ve dağ gibi
Gördüğü birçok kişi sırtını çevirince
Bir tek ben ağaç oldum orada
Sonra meyvelerini yemeye izin verdim
Ayrılık bir dörtlüklü şiir,
Sonuna varınca anlıyorsunuz
Bir şiirin, bir kitabın, bir hayatın da
Son bulacağını, gerçekleri anlıyorsunuz
Kayıt Tarihi : 9.8.2025 21:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!