Aşk Aşkı Kendinde Yakar Şiiri - Yaren At ...

"Aşk, Aşkı Kendinde Yakar"

Aşk…
Bir kuşun kanadında değil sadece,
O kuşun havaya secdesindedir.
Ve her kanat çırpışı
“Ya Vedûd” deyişidir kalbinin fark etmediği.

Mesela ,Bir karınca yürür
Sen sanırsın yol arar,
Oysa her adımı bir “Ya Rahîm”,
Her susuşu bir “Ya Hâfî”nin teslimiyetidir
AH YAR ..
Güneş doğmaz ezansız,
Toprak uyanmaz Besmelesiz.
Gökyüzü her sabah bir kudüm sesiyle titrer:
“La ilâhe illâ Ente… Subhâneke inni kuntu mine’z-zâlimîn…”

Ve ben , ben ben
Ben seni ararken aşkı bulmadım,
Aşkı ararken seni buldum.
Sonra ne seni bildim ne aşkı…
Çünkü ikisi de sendin,
Hem arayan bendin,
Hem bulunan sendin.

Seher Vakti ,Bir bülbül ağladı
Sanırdım güle,
Meğer gül de seni anlatıyordu,
Diken de...
Her şey sende meftun, her şey sana memnun.

Ey aşk, Ey Vedut
Ey kendini yakarak var eden sır,
Hallâc’ın dilinden taşan “Enel Hak”,
Yunus’un dergâh eşiğinde yoksullukla yoğrulan duası,
Yakub’un gözlerinde beyazlayan vuslat,
Ve Yusuf’un zindanında kokan teslimiyet…

Ben seni sevmedim.
Seni sevmekle sevdim seni.
Aşkı sevdim sende,
Ve aşkın bendeki kıyamını…

Bir mağarada…
Ebu Bekir’in ayağını dayadığı taş gibi,
Güvercin yuva yaptı ağ gibi
Bir yılan soksa da
Bildim ki ,Zehri de senin, devası da.

Her şey zikrindeydi senin,
Her varlık ismini susarak söyledi,
Ve ben
Ben en çok sustuğumda işittim seni,

Aşk sensin.
Aşık ben
Sensizliği bile seninle yaşayan.
Adını andıkça yok olup,
Yoklukla sana varan.
Benliğini kurban verip
Sana yaklaşan...

Şimdi aşk,
Aşkı kendi içinde yakar.
Ve külleriyle sana dua eder:
“Yak beni Ey Zü’l-Celâl,
Çünkü ben seninle varım,
Sensizliğe bile sen diye secde ederim.”
Yak yak yak
Yok et beni yok ta yok olayım ,yok oldukça seni bulayım,
ALLAH YÂR OLSUN