Aşk Acil Serviste Şiiri - Gülçin İçöz

Hayatın ucundan atlarken
Aşk tuttu ellerimden
Bırak beni bile diyemeden
Kollarımda buldum kendimi.
Suskunluğum korktuğumdan kızmayın
Anlamam ben gerçek aşktan alınmayın
Bu yaralar gerçek değil
Hiç acıtılmadı canım
Hiç yıpranmadı ağlamaktan hayatım.
Ben yastığa hiç gözyaşlarımla saldırmadım.
Koparttı çok sevdiğim şarap beni hayallerden
Umudumuda sarhoş etti,
Kesti bileklerini hayallerim
O kadar iyiydi ki kafam
Hastaneye bile yetişemedim.
Şİmdi kim doktor kim hemşire
Şimdi hangi büyuk aşk kurtarır
Duygu kaybına uğrayan bileklerimi
Ben geçtim çoktan
Geçmeyen bir zaman.
Ağzımda sürekli bıraktığı salya tadı
Ah tat duyularımı nasılda çaldı
Keşke şimdi bir muz likörü olsaydı
Kuma alıp üstüne boşlasaydım şarabı
Cebim delik yok ki metelik,
Ah düşerken hayatın ucundan maviliğe
Denk geldi tuttun elimden de
Vercekmisin içki paramı söyle
Kınama benim halim nicedir
Yakaladı ayak bileğimden sevgi beni
Bilmezdim içkiyi o zaman sevmezdim kendini
Vermiceksen parayı söle
Atayım tekrar kendimi