Gönlümün prangalarını
Aşk peşinde koşsun diye çözdüğümden beri
Hayat yolunda gönlümü bela durağında bırakıp yürüdüm!
İçime gelen bir ilham esintisi
İlahi güzelliğinden bir koku bahşetti.
Şükür babında, şuurumun akılla bağlarını çözerek
Yüreğimi o aşk esintisine teslim ettim!
Aşktan gayrı ne varsa silindi gönlümden!
Aşka çevrildi adın lisanımda!
Varlığınla öğrendim yokluğumu!
Yokluk vadisinde, gözyaşlarımın eline düşürdün beni!
Ve onlar, hüzün bulutlarını dolaşarak kalbime doluyor;
Hasret rüzgârına binerek yüreğimin susuzluğuna doğru yürüyor!
Ben ise “aşk”ın sonsuzluğuna sefer ediyorum!
Kayıt Tarihi : 12.6.2025 14:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yâr mısın, Yara mı? - Sürgün Ülke Şiirleri I, sayfa 22
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!