Aşk Şiiri - İsa Yazıcı

Bir gün bakmışım,
Soluk kesen rüzgarlar,
Sarıp sarmalıyor beni.
Sen;
Çevreni izlemeye doyamıyorsun.
Kimliksizliğimde,
Senden ayrı yaşamak,
Bin yıl kadar.
Usulca izliyorum insanları,
Seni tanıyorum.
İnsanların arasında buluyorum.
Bir çiçekçide çiçeksin,
Çiçeklerin arasında,
Seni buluyorum.
Bir kumsalda buluyorum seni,
Ay ışığında.
Aklım karışıyor;
Beni benden alıyorsun.
Bir işkence yaşatıyorsun.
Sesler, sesler, sesler,
Her yanda.
Aşkımız,
İkimizin düşlerinde olsa.
Sorgulamalar,
Kimse seni arayamaz,
Benim kadar.
Sen, sen, sen,
Uzakta kaldıkça mı?
Sen.
Kimin adını duyuyorsun,
Bilmem.
Sesin, gözlerin,
Bir çukurda,
Boğuyor beni.
Ayı, yıldızları,
Çukurdan göremiyorum.
Sevgim bir güneş olmuş,
Güneşin içinde duruyorsun,
Çukurda aydınlatıyorsun beni.
Son yorgunluk içimde,
Güneşe bakıyorum.
Gözlerim kamaşıyor;
Ölmüşüm,
Hayattayken...