Geçtiğimiz o tozlu yollar bu kadar uzun gelmezdi
Zaman kıskanıyordu sanki ellerimizi seni ve beni
Veda köşesinde bulurduk bir anda kendimizi
Düşman bildik ısıttığımız ellerimizi ayıran geceleri
Farklı kılan bir şey vardı hep kim bilir aşktı belki
Tozu dumana katan araçlar bile romantik gelirdi
Şimdi anlıyor insan herşey neden bu kadar güzeldi
Çıkarsızdı saftı temizdi de tükenen neydi peki
Yaşadığımı sanıp da bakma nefes aldığıma ki
Sorma bana varlığınla yokluğun arasındaki çizgiyi
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 03:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!