Aşk Şiiri - İmdat Gümüş

Gönülden güller kanatlanınca
Bülbüller figan eder bilirim
Döner sağına soluna da
Çaresizce der yine gelirim

Sevdasız yüreklerde kopmuş kıyamet
Âlimler bu sırrı çözemez elbet
Zalimler bu sırra edemez rağbet
Çaresiz âşıklar ya Rab imdat et

Düşün ki
Sevgiler güllere hapis gözler ihanete
Canlar bir ise hiç gerek yok mihnete

Düşün ki
Ağaçlar gölgemi izler hep maverada
İksir istersen zaten gönüldeki yarada
Kucaklaşır hasretle mahmur gözler yâdında
Bakıştaki asalet sanki masal tadında

Ve düşün ki
Her seher vakti
Martıların kanatlarındaki şehvet tadında
Bir tren kalkar içimden tanrılar ülkesine
Ve titrer aşk yüzünden dizlerim
Eros’un karşısında