Ve aşk geçti dünyadan,
Gül dudaklara ulaşmaya çalışırken
Dikenler arasında kıvranarak.
Kanatıyordu kendini,
Bile isteye bir yar uğruna.
Ve aşk geçti dünyadan
Sadakatsizce,
Gölgesinde ihanetin.
Olmayan renkti sanki
Yeni yarin gülüşleri.
Ve aşk geçti dünyadan
Üç harf,
Tek hece,
Kısaydı evet adı gibi ne yazık ki.
Kıymetliydi tek saniyesi,
Ömre bedeldi belki...
Ve aşk geçti dünyadan
Şimendifer sesleri eşliğinde,
Onun sesini herkes duydu.
Kulaklarla değil
Kalplerle duyuldu.
Ve aşk geçti dünyadan
Elini kolunu sallayarak,
Çarpa çarpa tüm insanlara
Türkü söyleye söyleye.
Herkes payına düşen kadar aldı.
Ve aşk geçti dünyadan
Elini verene kolunu kaptırarak.
Bütün her şeyin bedelini
Fazlasıyla ödeyerek,
Hesaplar üstüme diyerek
Ve aşk geçti dünyadan
Tahtasız sörf yaparak.
Vurgunlarla, dalgalarla....
Heyecan için
Canından geçerek.
Ve aşk geçti dünyadan
Renkli gökkuşağı saatinde,
Işık tayfının içinde.
Zamansız, mekansız
Bir yağmur sonrasında.
Mine Yılmaz Sevinç
16.Temmuz.2022
01:30
Kayıt Tarihi : 26.5.2025 01:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!