Bir harf düştü kalbime, isimsiz, sessiz,
Ne heceye sığdı ne satıra diz.
Bir yangın gibi içten içe yandı,
Aklı eritti, gönlü kandı.
Ne Leyla’dır adı, ne de Mecnun’un hayali,
Bu aşk, Arş’ın örtüsünde bir sırr-ı ezelî.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta