Aşk Şiiri - Necib Fazıl Kurtuluş

Aşkın tarifini var mıdır soran
Ferhat’ın dağında efgan imiş aşk
Leyla’yı ararken Mevla’ya varan
Mecnun’un çölünde umman imiş aşk

Can ölesi değil beden nafile
Allah azimüşşan pelesenk dile
Seyyid Nesimi’yi “Ene’l Hak” ile
Vuslata erdiren lisan imiş aşk

Vadiden vadiye her bakışında
Hem yolun sonunda hem de başında
Simurg’a uzanan Hüdhüd kuşunda
Kafdağı’na olan iman imiş aşk

Her daim her yerde zikir anında
Kırklara karışan Zakir şanında
İbrahim Hakkı’nın hüsnüzanında
Defineye malik viran imiş aşk

Ben, ben diye coşan bedhah zikirin
Tutsağı olmuşuz hodkâm fikirin
Ümmet için Sıddık Ebubekir’in
Ettiği duada nihan imiş aşk

Zulmüne maruzken taşın, güneşin
Haline kayıtsız kardeş kardeşin
Beytü’l Muharrem’de Bilal Habeş’in
Dilinden dökülen ezan imiş aşk

Güzellik lafzının öze dolduğu
Yusuf’u görenin meftun olduğu
Züleyha’nın O'na layık bulduğu
Mısır sarayında zindan imiş aşk

Rahmetin su gibi aktığı yerde
Gafilin gözüne inmişti perde
Hakk'ın divanında rûz-i mahşerde
Alem-i İslam’a ayan imiş aşk.