Aşk Şiiri - Mehmet Emin Özdemir 2

AŞK

Ruhlara güzellikle seslenirken o yüce vahiy
Tortu olup toprağa düşmeden gel
Paklan da gel aşka
Melekleşerek gökyüzüne
Ruhum toprağa düşmeden gel

Can bende bir ateştir
Saçtığı kıvılcımlar güneşten fazladır
Dünyaya bu yalan hislere düşkünlüğü bilmem
Bedenine hapsettiğin ruhunla
Meltem yeli estiğinde gel

Aşk sırrı gözlerinde uzayıp giderken
Görür ve okursun
Ama o sırlar gizlidir, söyleyemezsin.
Dünya gözlerinde bir nokta olduysa
Kitaba dönüşür yüzün
Kitapları doldurur her sözün
Ben yazar sen okutursun

Güldeki güzelliği söyletme
Ben bülbül değilim
Dikene anlatmaya ne gerek
Ben yunus değilim
Acıyı daha görmedim
İsa değilim
Ateşe kim atıldı ki İbrahim den başka
Daha başı gövdesinden ayrılan Yahya değilim

Beni öyle bir unutmuşsun ki bir daha dönmeyeceksin
Gel artık bekletme
Sırlar gönlüme açılıp derdim deva bulsun

Söz var destan olmuş
Ağızdan çıkmaz gönülde saklı
Söz var kalpte saklanmış
Dile değmez ruhtan kopmaz
Son sözüm dilimden düşmeden gel

Ey yar sakın uyuma bu gece
Uyumadan bekletmeden gel
Gönül evine sevgili gelir
O sevgi gözümde yaş olmadan gel

Geceleri yalnızım, uyuyamıyorum
Her gece yarısı aşk gönlümü incitse bile
Sultan tahtına
Kurşun yarasına
Kılıç kınına
Mecnun leylasına gelir
Sen uyumadan aşığına gel

Aşk
Her şeyin canısın
Sana itaat etmeyen her bedende
O bedenlerin ateşisin.