Aşk Şiiri - Erdal Yeni

Gülüşünle yıkanıp sevdim seni,
Sen "çocukluk" de buna... ben ise "aşk"...
Gölgeni tutup, öptüm nefesini,
Sen "çocukluk" de buna... ben ise "aşk"...

Eylül uyur hep, saçın sarısında,
Rüzgar uslanır, tenin kokusunda,
Gece de saklı, kirpik arasında,
Sen "çocukluk" de buna... ben ise "aşk"...

Yüreğim de karışan mısralara,
Sesinle oynaşan, tüm notalara,
Gülüşünle de yarışan şarkılara,
Sen "çocukluk" de buna... ben ise "aşk"...

Sevdan ile düşsem ıssız yollara
Adını yazsam şu koca dağlara,
Ateş de olurdum örten karlara,
Sen "çılgınlık" de buna... ben ise "aşk"...

Sevda lugatını, aşıklar yazar,
Gözleri nemlidir, sevgisi hazar,
Ölmeden de kalbine bulur mezar,
Sen "ahmaklık" de buna... ben ise "aşk"...

Çocukça bir umuttu sana sevdam,
Senin ile doluydu bütün dünyam,
Gündüzüm de giz, geceleri rüyam,
Sen "hayranlık" de buna... ben ise "aşk"...

Sen söyle, bu sevda nasıl silinir,
Yaşanmamış gibi çekip gidilir,
Sevmek de suçmu ki, ceza verilir,
Sen "çocukluk" de buna... ben ise "aşk"...

Unutulurmu camdan, o" bakışın,
Efkara sitem, sigara yakışın,
Sonrada kadehi yere çakışın,
Sen "dem" de buna... ben ise "sevmişlik"...
Sen "sarhoşluk" de buna... ben, yanmışlık...